กลอนบทที่ 2 ประลองเชาว์...

๐ ก้านบัวบอกลึกตื้น ชลธาร
มารยาทส่อสันดาน ชาติเชื้อ
โฉดฉลาดเพราะคำขาน ควรทราบ
หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ บอกร้ายแสลงดิน ๐

กลอนบทนี้ นศ.คิดว่าตรงกับสำนวนไทย ว่าอะไร?

โคลงโลกนิติบทนี้เป็นการ นำธรรมชาติมากล่าวเชิงเปรียบเทียบคะ

ซึ่งในโคลงจะกล่าวถึง ความยาวของก้านบัวที่บอกถึงความตื้นลึกของน้ำที่มันอยู่
มารยาทบอกถึงนิสัยและก็ชาติตระกูล
ส่วนคำพูดก็บอกถึงว่า คนที่พูดนั้น ฉลาด ดี หรือชั่ว
เปรียบเหมือนกับหญ้าที่เหี่ยวแห้งบอกถึงดินที่ไม่สมบูรณ์ไม่มีความอุดมสมบูรณ์
แต่ความหมาย ณ ที่อาจารย์เป็นคนโพส

โดยนัย น่าจะอยากบอกเราให้แต่งกายให้ถูกระเบียบนะ ^____^

หากจะเปรียบกับสำนวนไทยที่เรารู้จักกันดีก็คงเป็น“สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล”

ขอใช้สำนวนเดียวกันนะครับ เพราะก็คิดว่าตรงกันจริงๆ “สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล”

ทุกอย่างในโคลงนั้นก็ กล่าวได้ตรงตัวเช่นกัน

ทุกอย่างที่เป็นเรา จะเป็นตัววัดว่าตัวเราเป็นอย่างไร

ทั้ง คำพูด และ กิริยาท่าทาง มารยาท ละ การแต่งตัว

ทุกอย่างจริงๆครับ ^^"

ขอโทษ ข้อความที่มาโพสก่อนผมละ ที่ เอาสำนวนมาใช้เหมือนกัน

ซึ่งผมเห็นว่าไม่มีสำนวนใด ที่จะตรงขนาดนี้ หรือ ถ้ามีก็อย่างให้ คนอื่นเอามา โพสด้วยละครับ

ขอบคุณ ครับ...